<p>Kırıldığımız kişi kim olursa olsun; eşimiz, sevdiğimiz, evladımız, dostumuz, arkadaşımız, akrabamız... İnatlaşırız onunla, onun bize el uzatmasını bekler, kırgınlığın bitmesi ve onu bağışlamak için bunun tek yol olduğu inancına saplanıp kalırız.</p> <p>Bu inatla hayatımızın huzurdan ve sevgiden uzak neler kaybettiğinin farkına bile varmadan, yaşanası güzel günleri yaşamadan mutsuzlığa sürgünde geçer ömrümüz.</p> <p>Sanırız ki fedakârlık bizden gelirse bizim ezik, kişiliksiz, ahmak, korkak olduğumuzu düşünürler. Hayır böyle değil! Birbirimize sabretmek, tahammül göstermek, hoşgörülü olmak, sevgi elini uzatmak korkaklık, ahmaklık, kişiliksizlik, eziklik değil; ince bir zeka eseri, hayat bilgisi, Allah'ın buyruğuna teslimiyet eseridir.</p> <p>Sevgi, sabır, anlayış, merhametlilik, alçakgönüllülük, bağışlayıcı olmak gibi bu güzel nitelikler hayatımızı ne kadar doldurursa, bu güzellikler hayatımızda ne kadar çok tekrarlanırsa, bu nitelikleri ne kadar yüzeye çıkarabilirsek yaşarken, zaman içinde bunları kendimizin güzel huyları haline bile getirebiliriz.</p> <p>Ama öfkemize saplanıp kaldığımız, sevgiye kepenk vurduğumuz zaman "küçük şeyler" bile kafamızda "büyük problemler" haline gelebilir. Sanki haklı oluşumuz mutluluğumuzdan da önemliymiş gibi. Oysa hiç de öyle değildir! Eğer daha huzurlu bir insan olabilmek istiyorsak, şunu anlamamız gerekir ki haklı olmak hiçbir zaman kendimizi mutlu etmekten daha iyi değildir. Mutluluğun yolu sevgi elini uzatmaktır.</p> <p>Güzel sevgiler birektirmeli insan, sevginin ödülü yine kendisi olacaktır çünkü. Ve ödülü olan sevgilerle hayat daha anlamlı. Sevgi elinizi uzatıp, haklılığı başkalarına bıraktığınız zaman onlar da size karşı daha az savungan ve daha çok sevecen olurlar. Çoğu kez onlar da size el uzatırlar. Ama eğer bu gerçekleşmezse, hiç dert etmeyin. Daha çok sevgi olan bir dünya yaratmak için size düşeni yapmanın huzuru yeter size.</p> <p>Yüreklerin karanlığına sevgilerin ışık olması dileğimle...</p> <p>Kevser Topyıldız Küçük</p>