<p> Şeref başkalarının gösterdiği saygıya dayanan kişisel değer, onur, erdem, gözü peklik, yetenekle kazanılmış iyi şöhret, büyüklük, ululuk, insan olma erdemlerinin tümüne sahip olmak gibi güzel anlamlar ifade eden bir kelime. Bu güzel anlamları beraberinde taşıyan bu kelimenin olumsuzu da aynı büyüklükte kötü anlamlar ifade eder diye biliyorduk. Şerefli yaşayabiliyorsak mazimizden rahatsız olmayacağımızı öğrenmiştik çocukluğumuzda, yaşamıyorsak bizden hesap sorulacağını. Şerefli bir hayat yaşarsak, yaşlanıp geriye baktığımızda ikinci defa tadını çıkarabileceğimizi söylemişlerdi hayatın.</p> <p>Bu iki kavramın sözlük anlamları birbirinin tersi mi olmuş? Düne kadar herkesin şerefsiz dediği bugün şerefli mi kabul ediliyor? Şeref ya da şerefsizlik mayadan mı geliyor, yoksa zamanla mı şerefli ya da şerefsiz olunuyor? Şeref zenginlikle kazanılan bir şey mi ya da ünlü olmak, makam mevki sahibi olmak şerefsizliği affettirebiliyor mu?</p> <p>Peygamber efendimiz, bir hadisinde şöyle buyuruyor: "İnsanlara öyle aldatıcı yıllar gelecek ki, o zaman yalancılar doğrulanacak, doğru sözlüler de yalanlanacaklardır. O zaman hainlere güvenilecek, güvenilir olanlar da ihanetle suçlanacaklardır." Yıllar önce Peygamber Efendimizin olacağını öngördüğü bu düşüncenin şimdi gerçekte yaşanmakta olan bu oyunun sahnelenen perdesinde kimimiz başrol oyuncusu, kimimiz sadece seyircisi olarak mı varız?</p> <p>Şerefin toplumun gözünde nedir değeri? Bir insan düşünün ona tutum ve davranışlarından dolayı "şerefsiz" diyorlar. Ama arkasından, yüzüne karşı değil. Bir başka insan herkes tarafından şerefli biliniyor, toplumda kabul görüyor. Gerçekten de şerefli.</p> <p>Şerefsiz bilinen güzel ahlâkları şahsında taşımayan, sergilemeyen, kul olmayan insan, her türlü şerefsizliği yaparak bulunduğu konumda merdivenleri koşarcasına yükseliyor, belirli makamlara geliyor. Tabi ki etrafında dalkavuklar oluşuyor halka halka... Derken en üst düzey yönetici... Zenginliğinin adı hesabı yok... Hamuduyla götürüyor her şeyi... Yine şerefsiz diyorlar arkasından ama yüzüne karşı el pençe...</p> <p>Herkes tarafından şerefli bilinen, onun hâli ne durumda? O, güzel ahlâkıyla, kulluk makamıyla mesleğine devam ediyor. Ama yıllar onun lehine değil, aleyhine işliyor. Çevresindeki riyakar insanlar tarafından güzel niyetleri su istimal ediliyor. Çünkü öyle insanlarla karşılaşıyor ki onların hangi yüzüne konuşacağını bilemiyor. Etrafına bakıyor "dürüstlük de dürüstlük" diyenlerin nasıl yalan dolan batağında olduklarını fark edemiyor.</p> <p>Gün geliyor sosyal hayatta yok olma savaşıyla karşı karşıya kalıyor. Çevresinden şerefiyle yardım istiyor. Fakat bu yardımları geri ödemekte zorlanıyor, çünkü yardıma muhtaç hâlden bir türlü kutulamıyor. Öyle ki verdiği sözleri yerine getiremiyor.</p> <p>Sonunda arkasından söylenmeye başlıyorlar... "Bırak o şerefsizi... Sözünde durmuyor!" Elin ağzı torba değil ki büzesin. Ve bir iki derken, insanlar yüzüne karşı konuşmaya da başlıyorlar. "Borç namustur. İnsanda biraz şeref, haysiyet olur!" Sonuç?</p> <p>Şerefsizce hareket eden şerefli bir makama, şerefsizce geliyor. Ama arkasından şerefsiz de deseler, yüzüne karşı kimsenin şerefsiz diyemeyeceği bir konuma getiriyor kendini.</p> <p>Diğeri? O, şerefiyle yaşamak için direniyor her türlü şerefsizliğe. Sonunda şerefsizliklere karşı duramıyor. Ve... Önce arkasından sonra da yüzüne karşı "şerefsiz" diyorlar.</p> <p>Nedir şeref, şerefsizlik nedir bilen var mı?</p> <p>Saygı ve sevgimle...</p> <p>Kevser Topyıldız Küçük</p>