<p>Ve yavrusuyla birlikte annenin yükümlülükleri de artar. Hatta yavrusu doğmadan önce başlar çilesi annenin. Gençlik yıllarının gecelerini yavrusu için uykusuz tüketir o. Çocuğuna ana dilini, hayata uyum sağlayabilmesi için ilk bilgileri, davranış biçimlerini öğreten ilk öğretmendir anne. Yalanın, insanları aldatmanın ve onlara zarar vermenin yanlışlığını ilk onlardan öğrenmişizdir.</p> <p> </p> <p>Yeri gelmiş en yakın dostumuz olmuş annemiz, yeri gelmiş sırdaşımız olmuş, yeri gelmiş hırçınlığımızın tesellisi olmuş, yeri gelmiş şefkâtine sığındığımız liman olmuş, yeri gelmiş en özel konuları paylaşmışız onunla. Bizi hep dinlemiş. “Babana anlatmayacağım.”diyecek kadar sırdaş, “Hep yanındayım yavrum.” diyecek kadar vefalı olmuştur annemiz. Onlar kalplerinde şefkât ve merhametin en büyüğünü yaşatmışlardır.</p> <p> </p> <p>Dünyadaki bütün anneler hikâyeleri anlatılacak, adına şiirler yazılacak, şarkılar bestelenecek meleklerdir. Dünyaya geldiğinizde yanağınıza kondurulan ilk öpücük onun öpücüğüdür. Sizi saran ilk koku onun kokusudur. Onun gülüşü başkadır, bakışı başkadır. Çünkü o başkadır, çünkü o en samimi, en dost, en sevgi dolu yürektir, çünkü o annenizdir. Onun kollarında huzur bulursunuz. O kollar fedakârdır, koruyucudur.</p> <p> </p> <p>Bir annenin ne çocuğuna duyduğu sevginin ne de ona gösterdiği dostluğun bir benzeri vardır. Anne sevgisi geçici olmayan ve ömür boyu süren öyle bir sevgidir ki o,evladını sabah havası gibi içine çekerek, öğle güneşi gibi ısıtarak, gece gökyüzündeki yıldızlar gibi örterek hatta onun yerine ölebilecek kadar sever.</p> <p> </p> <p>Joseph C Rosenbaum`un öyküsü bu sevginin çığlığıdır aslında. Bir annenin ruhunu serbest bırakmasıdır hayata. Çünkü aslında o annenin ruhu evladıdır. Ve o serbest bırakış evladının hayat tablosunda vurduğu son fırça darbesidir. Joseph ikinci kez varoluşunun öyküsünü şöyle dile getirmiştir:</p> <p> </p> <p>“Birçok Yahudi ile birlikte toplama kampına götürüldüğümde tam 19 yaşındaydım. Sonra bir gün toplama kampıma Annem geliverdi ve beni serbest bırakmaları ve benim yerime kampta kendisinin kalması konusunda onları ikna etti. Annemin bana veda bakışını ve son sözlerini hiçbir zaman unutmam.</p> <p>“Ben yeterince yaşadım. O kadar gençsin ki senin yaşaman gerek.” dedi.</p> <p>Çocukların çoğu sadece bir kez dünyaya gelir oysa aynı anne beni iki kez dünyaya getirdi.”</p> <p> </p> <p>Dünyada karşılıksız sevginin tek örneği annenin evladına olan sevgisidir. Evlatlarının sağlıklı, mutlu yaşıyor olması en büyük hediyedir evlatlardan annelere giden.</p> <p> </p> <p>Anne sözcüğünün kulağınızdan hiç eksik olmaması dileklerimle annelerimizin gününü en sevgi dolu duygularımla kutluyorum.</p> <p> </p> <p>Sağlıcakla kalın.</p> <p> </p> <p>Kevser Topyıldız Küçük</p> <p> </p>