Bafra bu kez de kapı açmadığı için başka göreve verilen şoför haberi ile Türkiye gündeminde yer aldı. 

Yazıma, George Orwell'ın “Gazetecilik, başkasının yayımlamak istemediğini yayımlamaktır. Onun dışında her şey halkla ilişkilerdir” sözü ile başlamak istiyorum.

Olayı 20 gün önce duyduğum ve yayımlamadığım doğrudur. 

Makam şoförünün, Başkan yanında iken başkan yardımcısının kapısını açmaması, sonrasında ise makam şoförlüğünden alınması ile sonuçlanan olayı; o günkü şartlarda -buna sonra değineceğim- şoför yönünden taraftar bulmayacağı ve bizim yönümüzden ise Başkanın aleyhine haber yapıyorsun algısına hizmet edeceği düşüncesi ile yayımlama gereği duymadım. 

Ta ki, Güngören’de yaşanan olaya kadar…

Güngören’de yaşanan olayın ulusal basında yer almasının sebebi, üstü geçerken ayağa kalkmayan işçinin “tuvalet kapısında bekleme” cezasına çarptırılmasıydı.

Bafra’daki yaşanan olay ile ortak yön ise saygısızlık olarak varsayılan davranış sonrası bir yaptırıma maruz kalınmasıydı. 

Bafra Belediye Başkanının Şoförüne, “tuvalet kapısında beklemek gibi” onur kırıcı bir ceza verilmese de, ceza vermek amacıyla yaptırım uygulandı.

Makam şoförlerinin kapı açmaktan tutun da, şemsiye tutmaya, telefon taşımaya kadar kişisel hizmetler dahil birçok görevi var buna bir itiraz yok. Başkan yardımcısının kapısını açmalı mı açmamalı mı bunu inanın bilmiyorum. 

Benim bildiğim bir şey var, bir gün makam şoförüm olursa kapıyı benden önce açmak için biraz hızlı olması gerekecek. 

Protokol yazılı olsa da kaynağını örften adetten alır. Esası da resmi nezakettir, saygıdır. Bizim toplumsal yapımız da buna uygun. Dolayısı ile “makam şoförü de ne”, “kapı açmak da neymiş” demeyeceğim.

Peki, öyleyse haberi neden yaptım! 

Bir yorumcunun iddia ettiği gibi “İnanmadan, birilerinin baskısı ile mi” yaptım.

Güngören olayı öncesi toplumsal değerler açısından tutmayacağını düşündüğüm olayın, Cumhurbaşkanının da müdahil olması ile farklı değerlendirileceği yönünde bir kanaat oluştu bende.

Toplum önderlerinin, özellikle karizmatik liderlerin toplumun değer yargıları dahil, kanaatlerin değişmesinde çok başarılı olduğunu zaman bize gösterdi. Yani, dün saygısızlık olarak algılanabilecek bir olay bugün kibir olarak algınabilmekte. 

Netice de öyle oldu. 

Bundan dolayı da, yaşananların muhatapları yaptıklarına, yani yaptırımlarına sahip çıkamadılar aksine yalanmaya ve yalanlatmaya mecbur kaldılar. 

Farkındaysanız, yaşananların doğru olduğu üzerinden konuyu ele alıyoruz ve bunda da ısrarlıyız. 

Zaten doğru olmasaydı, söz konusu şoför çıkar, yazılanları yalanlardı.

Gelelim Belediye Başkanın yalanlama açıklamasına…

Bafra Belediyesi, Başkan Hamit Kılıç ve ekibi bir kez daha çuvalladı…

Başkan Kılıç’ın açıklamasındaki tek doğru, “şoförü kendisinin eski görevine gönderdiği”, bizim yanlışımız da “Şoförü Başkan yardımcısının görevden aldığı” oldu.

Başkan’ın açıklaması tam bir fiyasko. At yalanı sev inananı gibi bir şey.

Ama asıl fiyasko, Başkanın açıklamasının aynısının saatler önce “Hamit’in Pravdası” olarak tabir edilen internet sitesinde yayınlanmış olması. 

Oysa tam tersi olmalıydı… 

Uzayacak bir konu değil!

Başkan Yardımcısının veya başka birilerinin kellesi istenecek bir konu değil.

Modern toplumlarda olduğu gibi bundan sonra makam şoförlerinin görev ve sorumluluklarını baştan belirler yazar, şoförlere deklare edersiniz olur biter. 

Ayrıca sizlere ahlak, mütevazılık dersi vermeyeceğim. Her ne kadar içselleştirememişseniz de biliyorsunuzdur.

Son sözlerim...

Başkan Hamit Kılıç: 

Gizlediğin, kamuoyuna açıkça söyleyemediğin her şey yanlıştır. 

Doğru işler yap, rahat ol. 

Başkan Yardımcısı Şaban Hüryaşar:

Saygı istenmez gösterilir. İnsanların sana saygı duymasını sağlayacak davranışlarda bulun. 

Ve son sözüm: 

İftira atmak alçaklıktır!

Ali İhsan Başaloğlu

11 Aralık 2019