EVET, saygıdeğer okuyucularım, başardılar değil mi` İçimize kini nefreti yerleştirdiler, bizi bize düşürdüler.
Şehitlerimizin ardından meydana gelen deprem, içimizde oluşan kini yumuşatmadı, ama kinimiz pkk sürüsüne, lütfen yüreğimizdeki merhameti yok etmeyelim.

Biliyorum duyuyorum kimse ya yardım etmek istemiyor ya da içi rahat olarak yardım etmiyor.
Ama masum insanları daha çok da çocukları aynı kefeye koymayalım.

Şehitlerimizi kimse unutturamaz bizlere. Neden yazıyorum bunları biliyorum çünkü aynı hisleri taşıyoruz.

Açıkça söyleyeyim çok üzüldüm depreme, ama bir türlü elim kalkmadı yardım için yoksa durmazdım pek çoğunuz bilirsiniz, ama çocukların masum insanların suçu yok ki.

Ayrıca yağma, talan, organize olmamış yardım görüntüleri, acaba yerine ulaşacak m`
Pkk örgütüne mi, gidecek kuşkusu hepimizin şevkini kırdı.
Fakat araştırırken Erciş Ulupamir köyü muhtarına ulaştım.

Konuştuk 82 senesinde Rusların eziyetinden kaçarak Afganistan’a sığınmışlar oradan Türkiye ve Van`ın Erciş Ulupamir köyüne yerleşmişler, tamamen Kırgız Türklerinden oluşuyor ve köye hiç yardım ulaşmamış.

Tabi özümüz kardeşlerimiz, duramadım arkadaş eş dost haberleştik, insani ihtiyaçlar ne gerekiyorsa harekete geçtik, cuma akşamına kadar ne toparlayabilirsek göndereceğiz.

Aklınızda yolda talan ederler gibi bir şüphe olmasın onu da ayarladık, Bafra’dan bir kamyoncu arkadaşımız bizzat götürecek.

Erciş’te de güvenli arkadaşlarımız karşılayacak ve Ulupamir köyüne bizzat teslim edilecek.

Toplanma noktaları Umut Derneği, Beduh Kitabevi. Bizlere ulaşabilir, teslim edebilirsiniz.

Allah yüreğimizden merhameti eksik etmesin, bizleri birbirimize düşürmek isteyenlere fırsat vermesin.

Köy hakkında biraz bilgi vereyim 2000 nüfusu var 450 hane. Ulupamir Kırgız Türkleri`nin köyüdür. Geldikleri yer ise Afganistan`ın kuzeyindeki Pamir Yaylası.

Sovyetler Birliği, 1979`da ülkelerini işgal edince Kırgız nüfusun bir kısmı çareyi Afganistan`ı terk etmekte bulur.

Kimi komşu ülkelere sığınır kimi de daha uzak memleketlere. Bir gün hanları Hacı Rahmankul Kutlu, Aksakal adı verilen yaşlılar meclisini toplar. Savaşın bütün şiddetiyle sürdüğü bir dönemde Aksakallar, Kırgızların yaşaması için göç etmeleri gerektiğine karar verir. Bunun üzerine bir grup Kırgız, komşu ülke Pakistan`a gider. Yaylada yaşayan Kırgızlar, Pakistan`daki sıcak iklime alışamaz. Hatta 450 Kırgız bu yüzden hayatını kaybeder.

Grubun önde gelenleri çözüm olarak Türkiye`ye gitmeyi teklif eder. Aldıkları Türkiye`ye göç kararını Pakistan`daki Türkiye Büyükelçiliği`ne ileterek yardım talebinde bulunurlar.

Türkiye`de iktidar, 12 Eylül 1980`de askeri darbe yapan yönetimin elindedir. İslamabad Büyükelçiliği`nden gelen istek, dönemin devlet başkanı Kenan Evren tarafından 1982 yılında kabul edilir.

1150 Kırgız, Türk uçaklarıyla başlarında hanları Rahmankul`la birlikte Adana`ya getirilir. Sonra Malatya ve Van`ın değişik yerlerine dağıtılır. 1983`te iktidarı devralan Başbakan Turgut Özal tarafından da Van`ın Erciş ilçesi Altındere Köyünde inşa edilen konutlara yerleştirilir. Altındere Köyü`nün ismi, Kırgızların isteğiyle Ulupamir olarak değiştirilir daha sonra.

Ulupamir Köyü`nde 2000 Kırgız Türkü yaşamaktadır. Daha fazla bilgi isterseniz internette bulabilirsiniz.
Tel numaram 0530 328 08 00 Umut Derneği Hülya Hanımın numarası 0533 746 29 11

Sevgi ve sağlıkla kalın…