Hiç bu kadar ayrı kalmamıştım doğduğum, büyüdüğüm, ekmeğini yediğim bu şehirden. Bafra’da yaşadığım zaman, gezebileceğim, eğlenip boş vakitlerimi değerlendirebileceğim imkânların olmamasından yakınırdım. Günlerin bitmediği, yılların geçmediği şehirdi gözümde Bafra. Uzaklara düştük, hayatın insanı bir yerlere sürükleyip bıraktığı şehirlerden birindeyim artık, Bafra’dan uzak. Ne istediğim an çıkıp gelebileceğim bir konumdayım ne de istediğimde Bafra’da olabilecek kadar yakınım. Bafra ile aramıza mesafeler girmesinden dolayı göremediğim onca güzelliklerini buradan duyar oldum. Meğer ne güzel bir şehirmiş, Karadeniz’in incisi Bafra. İnsanları, havası, taşı-toprağı, esnafı, pazarcısı… Caddelerinden bahsetmek pek mümkün değil, bilineninden söz etmek gerek, Gençlik caddesi. Bir günde Bafra’nın tüm insanlarını burada gezinirken bulabileceğiniz tek yer. Esnaflarından da söz etmek gerek, meşhur Ballıbaba. Yaz aylarının vazgeçilmez dondurmacısı. Askerlik şubesi de caddenin ayrı bir güzelliği. Metin Bey akşamları şube bahçesinde çay sefasında. Bir de eskiler anlatır caddeyi, bahçelerle dolu olan evlerin olduğu zamanı. Biz yeni nesil gençlik, fotoğraflardan hatırlıyoruz. Aslında Bafra’nın böyle anılarını yaşatmak gerek. Tarihi mimarisi ön planda olan bir şehircilik anlayışı hakim kılınmalı. Bu aralar Gençlik Caddesi eski gibi gözde değil, sebepleri malum. Burası öksüz bırakıldı. Esnafı çok zor durumda. Bulvar Caddesine gösterilen özen buraya da gösterilmeli diye düşünüyorum. Cumhuriyet Meydanı’nın yeni hali Bafra’ya ayrı bir tat vermiş, namaz vakitlerini bekleyen dedeler burada sohbet halindeler. Kulak misafiri olsak, konu memleket meseleleri. Meydanımız kısaca geçilecek bir yer değil. Nice siyasetçilerin arenası oldu burası. Birçok belediye reisinin uğraş alanı. Çoğu kez değiştirildi çehresi ama bizim için hep aynı kaldı adı: Cumhuriyet Meydanı. Eski fotoğraflara baktığımızda hükümet konağı önündeki Cumhuriyet kutlamaları buranın havasının değiştirilmesine imkân vermiyor. Törenler hep burada yapıldı, kutlamaların başlangıcı da bitişi de burasıydı. Aslında Bafra’nın tarihi noktası burası. Buranın da mimarisini hep gözümde canlandırmışımdır. Çünkü etrafında tarihi çeşmeler, camiler var. Burada muhteşem bir şehir yatıyor ama tabiî ki burası da ilgi bekliyor her ne kadar törenden törene saygı göstersekte. Arada durup baksak şöyle bir Tekel Caddesine herkes koşuşturma halinde, malumunuz Bankalar. Kadı Çeşmesine yönelip su içsen, arada pazarcılar: yine herkes ekmek telaşında. Buralarda tarihi bir yer ve yine buralarda ilgi bekliyor. Bafra hep böyle değil aslında. Her yerinde ayrı bir telaş, ayrı bir sohbet ve her yerinde ayrı bir güzellik. Şehrin kıyısından akıp, Karadeniz ile hasret gideren Kızılırmak burada. Deniz, nehir, göl görmemiş şehirlere inat kurulmuş Bafra. Kuş cenneti, içinde Yaratan’ın armağanı olan yüzlerce canlı… Ve barajları; bir tarihi saklayan yerdedir. Hep keşfedilmeyi bekleyen adreslerden birkaçı. Uzungöl’ü andırır gibi bakar insana. Bafra’nın işsizlik sorununun tek çözüm yeri bence: Turizm kenti Bafra. İddia ediyorum geleceğin en güzel mekânları burada kurulacak. Bafralı olmayan insanların buraları ziyaret ettiğinde onlardan aldığım izlenimler hep şöyle olmuştur:”Uzungöl’den daha güzel bir mekân, sadece sahipsiz.” Bu kadar da değil elbet Bafra. Yazmakla bitirilmeye çalışılacak şehir değil burası. Belki hiç gelmeyenler için gelip, gezilmesi gereken yerlerden biri, gelip de yaşanması gereken bir yer. Gelip de nokulunu ve pidesini bizzat burada yenilmesi gereken bir şehir. Yazamadığım daha nice güzelliklerle dolu. Onlarca ilden büyük, il olmayı hak eden şehir… Bafra… Aramızdaki coğrafi uzaklığa rağmen gönlümden ayıramadığım şehir. Sana ve senin kadar güzel olan insanlarına selam olsun… Hamdi KOZİL
