Kaybetmişlerin arkasına buldukları duygu geçirmez perdelerin,sır saklayan ve kaydırılmış beklentilere bahane olarak “Bafra’da ne var ki” diyenlere tokat gibi bir cevap!... “Yaşlanmışsın be Hüseyin..Geçen yıl daha dinç görünüyordun…”
Böyle diyordu küçücük şehirde bile ancak bir yıl aralıkla görebildiği emek arkadaşını gördüğünde Mehmet amca günlük güneşlik bir zamanda,yeni yapılmış Cumhuriyet Salonunun gösterişli kapısından yavaş ve kendinden emin adımlarla girerken Bafra Belediyesi emeklileri. Kimse oturacak yer aramıyor veya menüde ne var diye merak etmiyordu.Tek istedikleri yılda bir kez dahi olsa görebildikleri eski arkadaşlarını görmek,hasretle kucaklaşmak,eski günleri yad etmekti..
Kimisi eskiyle yeninin kucaklaşmalarını anlatırcasına torunlarında getirmişlerdi yanlarında.
Bafra’nın her santimetre karesinde emeği,alın teri olan Bafra Belediye Emeklileri yılda bir kez dahi hatırlanmalarının huzurunu ve minnetini yansıtıyorlardı yorgun ve kısık gözlerinden çevrelerine.
Sürekli söylediğim bir şey vardır.Bafra’lı olmak gerçek anlamda farklı hazlar yaşatır insana.Tabiki her kez için doğduğu,büyüdüğü yer güzeldir.Hiç kimse sokaklarında koşuşturduğu,azar işitme pahasına küçük yaramazlıklar yaptığı,ilk kez gördüğü bir çift gözün dizlerinin titrettiği anlara sahne olan memleketlerini silip atamaz… Her hangi bir işten uzun ve meşakatli bir mesainin ardından köşelerine çekilme mutluluğunu yaşayamadan yalnızlığın,vefasızlığın,terk edilmişliğin,hatırlanmamanın kavurucu boşluğuna itildiği gerçeğini hissedenler için ne büyük huzurdur biliyor musunuz hatırlanmak..ve unutulmayacak olmak..
Ülkemizdeki tüm belediyeler arasında benzer bir organizasyon yok.İşte bu yüzden Bafra Belediyesini Başkan Zihni Şahin nezninde tebrik etmek gerek.Küçük bir hareketle büyük mutluluklar oluşturabilirsiniz yaklaşıma ne güzel örnek oldular.
Hangimiz istemeyiz hatırlanmayı.Geçmişte emek verdiğimiz alın teri döküp çalıştığımız bir yerdeki eski arkadaşlarımızla bir araya gelmeyi ve hasret gidermeyi.
13 yıldır Bafra’da bu gelenek devam ediyor.Belki süslü ve gösterişli bir toplanma olmuyor ama bir vafa duygusunun yansıması olarak altı çizilecek boyutta yapılanlar.
Doyduğun ve hatta çoğu kez doğduğun topraklara hizmet vermiş olmanın verdiği huzuru, hatırlanarak sıcaklıklarla,tebessümlerle karşılığını bulmak.Teşekkür edilmesine vesile olmak ve daha bir çok duygu yoğunluğu…
Buruk olan ise geçen yıl bu mutluluğu yaşayıp ta şu an mesai arkadaşlarının ve bizlerin yanında olamayan vefat etmiş emekliler..
Bir Bafra’lı olarak Bafra’da taş üstüne taş koymuş olan tüm emeklilerimize teşekkür ediyor,kaçınılmaz gerçeğe göç etmiş büyüklerimize ise rahmet diliyorum..
Elinize,yüreğinize,emeğinize ve hizmet sevdanıza sağlık..
Kaybetmişlerin arkasına buldukları duygu geçirmez perdelerin,sır saklayan ve kaydırılmış beklentilere bahane olarak “Bafra’da ne var ki” diyenlere tokat gibi bir cevap aslında.
