Hepimiz biliriz Kuran’ın ilk emridir “oku”. İkincisi ise “yazmak”tır.  Yazmak belki emir değildir ama önemli bir vasıf olduğunu, önemli bir değer olduğunu anlatır Kuran.
     Yazmak bir terapi türüdür. Özellikle bireyselleşmenin arttığı günümüzde insan, yeri gelir dertleşir kağıtla, yeri gelir içini döker.
     Yazmak, fikirleri düzene sokar, kafa karışıklığını ortadan kaldırır, olgunlaştırır fikirleri.
     Yazmak, ayrıcalıklı hissettirir insana kendisini. Ciddi bir seyahattir aynı zamanda, farklı fikir dünyaları ve duygular arasında yolculuk yaptırır.
     Özgürleştirir kişiyi, kendine olan güvenini artırır. Ne istediğini ve ne istemediğini netleştirmeyi sağlar.
     Hümanist bir karakter oluşturur. Çözüm yollarını şiddette değil, düşüncede aratır. Hoşgörü limitini artırır. Olaylara daha geniş bir pencereden baktırır.
     Yazan kişinin söyleyecek sözü vardır.
     Hayata eleştirel bakmaktan keyif alır.
     Çözüme katkıda bulunmak için kafa yorar.
     Yanlışı gördüğünde yüreği sızlar ve tepkisini yazısıyla dile getirir.
     Takdir edilecek davranışları da iyi gözlemler. İnsanların değerli olduğunu ve hak ettiklerinde bunun vurgulanması gerektiğine inanır.
      İyi bir dinleyici ve etkili bir konuşmacıdır aynı zamanda yazar.