İlkokul üçüncü sınıfta başlıyor çocukların serüveni. Test çözme ve dershaneye gitmekle başlıyor. En başarılı öğrenci de, zayıf öğrenci de gidiyor dershaneye. Hatta ilk on öğrenci ücretsiz kabul ediliyor. İlk on’a giren öğrenci başarılıysa neden gidecektir dershaneye` Daha çok soru çözmek için mi, daha çok bilgi edinmek için mi, yoksa yarışta geri kalmamak için mi` Bu yaşta bu kadar bilgi gerekli midir`
Böylece mutluluğu başarı koşuluna bağlayan çocuklar yetiştiriyoruz.
Çok iyi resim yapıyorsa, çok kitap okuyorsa, iyi gözlemciyse… Bunlar başarı hanesine ne kadar yansıyor`
Çocukların yeteneklerinin gelişmesi için teşvik edilmeleri gerektiğini düşünüyorum. Yeteneklerinin farkına varan çocuk mutlu olacaktır…
Toplumunun değerlerini öğrenip özümseyemeden, bir yarışın içinde buluyor öğrenci kendisini. Sürekli “geri kalırsam” korkusu yaşıyor içten içe…
Sürekli daha çok çalışmak, daha başarılı olmak üzerine oluşturulmuş bir şartlanma… Bu arada neler kaçırıyor çocuklarımız…
Oynamak istemeyen, yalnızlığı tercih eden, iletişim kurmakta zorlanan çocuklar… Güncel konulardan bihaber gençler…
Dilerim ki, öncelikle çocukluklarını yaşasınlar. Acımasız yarışın içine girmek yerine hak ettikleri eğitimi alabilsinler, yeteneklerinin farkına varıp kendilerini ifade edebilsinler, hayatı kaçırmadan yaşayabilsinler.