Tarihe tanıklık ettiğimiz günleri yaşıyoruz. Bir süredir devam etmekte olan değişim sürecinden PKK’nın etkilenmemesi düşünülemezdi.

       Uzun yılların ardından dağlardan inen, evlerine dönen bu insanları görmek, doğal olarak farklı tepkilere neden oluyor. Bir kesim kendilerini büyük bir başarının mimarları olarak görürken, diğer bir kesim öfkesini yenebilmiş değil.

       Bu süreci en zor atlatacak olanlar hiç kuşkusuz, şehit yakınları olacak. Ancak, inşallah bu çabaların en büyük kazancı, terörün ve gözyaşının bitmesi olacaktır.

       Bunca zaman teröre akıtılan kaynaklar bundan böyle eğitime ve kalkınmaya ayrılabilir, işsizlik sorunlarına çözümler üretilebilir. Hiç kuşkusuz eğitimli halkların, sorunlarına ülke içinde çözüm arama ve çözüm üretme eğilimleri daha yüksek olacaktır.

       Fotoğrafın bütününe baktığımızda,  bizim kontrolümüz dışında gerçekleşen bir takım olayların varlığını da kabul etmek zorundayız.

      Çok hızlı alınan kararlarla, PKK’nın para kaynaklarının kurutulmakta olduğunu görüyoruz. Örgütün üst düzey yetkilileri uyuşturucu kaçakçısı ilan ediliyor, banka hesaplarına el konuluyor. Yani, dağdan inmeye mecbur bırakılıyorlar. Burada şu sorular akla geliyor: “neden daha önce değil de şimdi`” “para kaynakları nelerdi`” “lojistik destek sağlayan ülkelere karşı ne gibi yaptırımlar uygulandı veya uygulanabildi`”

      Olayları dünden bugüne değerlendirdiğimizde birçok örgütün, büyük devletlerin çıkarları doğrultusunda kurulduğunu ve bitirildiğini görüyoruz.

      Sınırda yapılan karşılama törenlerine gelince, abartılı ve tahrike açık hareketler olduğunu söylemek gerek.  Ayrıca barışın öncüleriymiş gibi bir izlenimle giriş yapılması, bir hayli abartılı. Gereksiz, halkı tahrik edici bu tür davranışlardan uzak kalınması, bu sürecin daha sağlıklı işlemesini sağlayacaktır.