Ne Birleşmiş Milletler kararları..

Ne dünyanın tepkisi..

ne Gazze ablukası ..

ne öldürülen dokuz can..

ne öldürülen yüzlerce Filistin`li..

ne tazminat, ne özür..

ne de 1967 sınırlarına dönüş..

`inceden dalga mı geçiyorlar` dünyayla`

`sanki bir misyon yüklenmişçesine` sadece kendisinin inandığı taraftan ilerliyor

sanki beslenme kanalı `allerji toplamak`..

`sanki çatmasa hayat damarları kopacak`..

Ortadoğu`nun çıbanı olmaktan ne yoruluyor ne de bıkıyor

Mavi Marmara gemisindeki dokuz vatandaşın vebalini kim taşıyacak`

Filistin`de can veren yüzlerce insanın vebalini kim taşıyacak`

Filistin`lilerin yarım yüzyıldan beri yaşadığı zulmün vebalini kim taşıyacak`

İsrail Türkiye`yi kaybeder mi`

Bugüne kadar kaybetmedi, bugünden sonra niye kaybetsin ki`

*******************

BİR ARABA HİKAYESİ

son günlerde araba piyasasındaki daralmadan söz ediliyor

üzüldüğümü söyleyemeyeceğim

`trafikteki sıkşıklık` alınan tedbirlere rağmen hızla artarken, hergün piyasaya yeni arabanın çıkışını sadece ekonomik çarkın devamıyla açıklamak bana anlamlı gelmiyor

Arabalar deyince, Almanya`da gezdiğim eski arabaların olduğu bir müze geldi aklıma..

ama kaporta,dış cepe pırıl pırıldı

zamana dayansın diye kullandıkları kimyasal madde işe yaramış

belki binlerce kilometre yapmışlar ama

sıfır kilometre deseniz, bilmeyen inanabilir

bir nostalji harikası olmayı başarmışlar..

***************

Şu sıralar `Yıkık kentli kadınlar` isimli bir kitap okuyorum

dili çok sade..

ancak hikayeler kotarıyor kitabı

anafikir şöyle:` Çok mütevazi gözükmeye çalışma. Gerçeğinden uzaklaştığını farkettiğinde kibrin doruklarını yakaladığını göremezsin`

`Kendini ciddiye almamak maharet değil`

`insan insanın aynasıdır`

Bundan sonra `Bosnalı kadınların hikayeleri`ni okumayı düşünüyorum.