Eğer bir gün canınız gazeteci dövmek isterse bu yazıyı muhakkak okuyun...

Okumakla kalmayın...

Arşivleyin.

Gazetecilik yapanlar da okusunlar ki...

Nasıl önlem almaları gerektiğini öğrensinler.

Ne kokan, ne bulaşan gazeteciler hariç...

Buyrun!

Uzatmadan konuya girelim.

Önce köpeksiz bir köy seçilir...

Köy dediysem, üç beş haneli değil...

Nüfusu en az yüz elliyle, iki yüz bin arası bir köy.

Yani, görünüşte çok büyük, fakat aslında zavallı ve küçük bir köy.

Köpeksiz dedim...

Bu çok önemli...

Neden?

Çünkü değneksiz dolaşabilirsiniz...

Rahat hareket edebilirsiniz...

Sallaya sallaya gezip, kafanıza göre takılabilirsiniz...

Köpeksiz köyü bulduk mu?

Bulduk...

Şimdi dövülecek gazeteciyi seçmeye geldi sıra...

Suya sabuna dokunmayan,

Etliye sütlüye karışmayan,

Fındık fıstık, kavun karpuz,

Çiçek böcek yazan gazetecilerden ziyade...

Arı kovanına çomak sokan gazeteciler tercih edilmelidir.

Arı kutsal bir canlı, yaptığı bal da mübarek bir yiyecek...

Buna arı kovanına çomak sokan demeyelim de...

Foseptik çukuruna çomak sokan, karıştıran, karıştırdıkça pis kokular getiren...

Ağır yazan...

Kamuoyunu aydınlatan gazeteci diyelim...

Çünkü bu tip gazetecileri dövmenin dayanılmaz hafifliği

Sizin duygularınıza sörf yaptıracaktır…

Gazeteciyi döverek yola getiririm diye düşünenler

Önce...

Ortada bir yaptırım veya risk faktörü var mı, yok mu

Bakmalı...

Birde karışanın görüşenin yoksa...

Meydan senin...

Vur abalıya!

Gazeteciler nasıl önlem mi alacak?

Madem köy köpeksiz, kişi de değneksiz...

O zaman değnekle siz dolaşın desem şık olmaz...

Yakışmaz...

En büyük silahınız kalem olduğuna göre...

Siz en iyisi kaleminizle dolaşmaya devam edin...