<p>Ağaçlar içinde yeşillikler içinde bir eğitim kurumuydu...</p> <p>Bafra`nın en köklü eğitim binalarından biriydi, yüzlerce binlerce insan yetiştirdi. Bürokratından, avukatına, doktorundan, öğretmenine binlerce insan yetiştirmiş bir okul Cumhuriyet Ortaokulu. Ama onu diğer okullardan ayıran özelliği bunlar değildi sadece. Şehrin göbeğindeki o okul, çam ağaçları ile şehre oksijen yayıyordu.</p> <p>Her öğrenci teneffüs için can atardı. Ağaçlar arasında koşmak, ağacı siper alarak saklanmak, dizleri betonda yaralanmadan futbol oynamak, sırtını ağaca dayayarak kitap okumak içindi bütün heyecanları.  Devlet yönetiminde iyi niyetli olduklarını söyleyen insanlar okul binasının artık yetersiz olduğunu söyleyerek (binanın yetersizliğini giderecek başka bir alan olmasına rağmen) ağaçlık alanın yeni bina için uygun olduğuna karar verdiler. Yönetimdekiler belki iyi niyetliydi ama ağaçlar ile bir sorunları vardı hatta ağaç yüzünden ülke karışmış bir de devlet yönetiminin başındaki Uzun, (hayranlarının ona verdiği isim) başkentte ormanın ortasına kendisi için sanki ağaçlar ona oksijen vermiyormuşçasına betondan oksijen alacakmış gibi saray yaptırdı kendine.</p> <p> Okula Bafra`daki ağaçlara döndüğümüzde Bafra halkı direnemedi. Büyüklüğü ile övünen Bafra halkından sadece bir eğitim sendikası Eğitim-Sen direndi, birkaç köşe yazarı yazı yazdı. Büyük Bafra halkının çoğunluğu da klavye delikanlılığı yaparak direnmeye ya da direnmiş gibi görünmeye çalıştılar.</p> <p>Ağaçlar kesilir de devasa bina yapılmaz mı? Ek bina yapılacaktı. Asıl binadan büyüğünü yaptırdılar. Uzun ve ekibi çok iyi bir ustaydı inşaat ustası. Bina yapıldı bitim aşamasına geldi ama okul bahçesinde bir tuhaflık olmaya başlamıştı devasa ek bina ile yavru ana bina arasına duvar çekiliyordu. Yapılan bina ek bina değildi çünkü yapılan bina hükümetin kendi normları içinde yetiştireceği öğrenci binasıydı.</p> <p>Hükümet bir taşta iki kuş vuruyor. Birincisi geleceğini sağlama alacak öğrenciler yetiştiriyor ikincisi ağaçlar ile olan savaşını akla uygun bir yöntemle zafere ulaştırıyor. Halk ise geleceğini, temiz havasını kaybettiğinin farkına varmadan sistem içindeki ona biçilen oyununu oynamaya devam ediyordu. </p>