Bilirsiniz
bir sonbahar’ın eylül hikâyesini
nice ülkü çınarlarının onurlu mücadelesini
mamakta kahpece şehit edilen ülkü şehidi Hüseyin’i
ya da bedestende hain kurşunların hedefindeki İsmail’i
bilirsiniz
ismini sayamadığım binlerce şehidimizi

ya ölümü her gün yaşayanları bilir misiniz`
Onca çileden ve işkenceden sonra hala yaşayan
yaşayıpta unutulmayan
dev bir mücadelenin ilk neferleri
bir elin parmak sayısından bahsediyorum size
daha ülkücülük bu kadar köklenmemişken ve sahiplenilmemişken
ta o zaman ailelerini ve geleceğini hiçe sayıp
sahiplenen...

Dönüp arkalarına bakmayan bir kuşaktan bahsediyorum size
türlü işkencelere maruz kalan
mamak’ın o sessiz karanlığında parlayan yıldızlardan bahsediyorum
bir daha sönmeyecek olan üç hilal’in evlatlarından
tek suçları vatanlarını sevmekti
bu uğurda yargılanan ve bu uğurda ölen

ölmeyip amansız hastalıklarla çekişenler oldu
hastalıkları bile sonbahar’ın eylül hikâyesinden
mücadeleleri elbet bitmedi
yılmadan yıkılmadan sürdürdüler
son mücadeleleri ölümle oldu
bilir misiniz`
Öleceğinizi bilmek ve yinede mücadele etmek
bilirsiniz
bir ülkü çınarının yaşamı böyle
öleceğini bilip ölümle eğlenmek...

Bugün bir ülkü çınarı böyle Hakk’a yürüdü;
kemal yalçın.
Unutulmayacaksın ülkü çınarı...
Kalbimizdesin...

Değerli büyüğüm kemal yalçın’a Allahtan rahmet, kederli ailesine ve ülkücü camiaya başsağlığı dilerim…

Başımız sağ olsun…