AMASYA 1

Her gittiğim şehre farklı bir gözle bakar, yaşanılabilecek bir yer arar, “burada yaşanılır mı” sorusuna cevaplar ararım.

Havası güzel mi, suyu temiz mi, insanları medeni mi, gezilecek, eğlenilecek yerleri çok mu, gürültülü mü, asayiş berkemal mı vs.

Yıllar önce, daha gazeteci dahi değilken Amasya’da bir süre kalma şansım olmuş,

Şehzadeler şehri Amasya’ya hayran olmuştum.

Şehzadeler şehrine hayran olmamak mümkün değil.

O gün bugündür, Belediye Başkanlarına, Meclis üyelerine, şehirde söz sahibi olanlara Amasya’yı anlatırım…

On yıl sonra, Bafra Musiki Cemiyeti Fotoğrafçılık Kulübünün Amasya gezisi ile tekrar gitmek nasip oldu…

Kamil ve Onur Hocam ile iki buçuk günde 30 km yürüdük, altını üstüne getirdik Amasya’nın.

Heyecanlıydım…

Acaba 10 yıl önce bıraktığım Amasya yerinde duruyor muydu?

Amasya’nın, temizliği, düzeni, kuralları;

Dağları, taşları, mağaraları gibi yerli yerinde duruyor muydu?

Çünkü Amasya;

Kuralları olan ve o kurallara uyulması gereken bir şehirdi...

Çünkü Amasya;

Kararlar alan ve uygulayan, irade sahibi yöneticilerin olduğu bir şehirdi…

Amasya’da, Valiliğin, Belediyenin, Emniyetin, Amasya ve Amasyalılar için aldığı kararlar uygulanır,

Amasyalı da bu kuralları kendine eziyet saymaz.

Amasya demek, doğal ve tarihi zenginlikleri bol, ışıl ışıl bir şehir demek değil sadece…

Amasya demek, doğaya, insana saygı ve sevgi demek...

Başka bir şehri övme durumundayım ama yapacak bir şey yok.

Köyleri ile beraber 134 Bin nüfusu ile Bafra’dan daha küçük Amasya’da, bir adım dahi geri gidilmemiş.

“Işıl ışıl modern bir kent” sloganı bizim belediyemizin duvarındaki kitabede hikâye olurken Amasya’da gerçeğin ta kendisi olmuştu…

Amasya, heybeti ve nezaketi ile şehzadeler gibi dimdik ayaktaydı…

Amasya’da, Amasya ve Amasyalı için oluşturulan kurallar, Amasyalının yaşam biçimi olmuştu.

Gelen iktidarlar ise oy kaygısı ile kuralları gevşetmemişti.

10 sene önce Amasya’nın yerel halkı ile fazla temas etme imkânım olmamış ama şehirciliğine hayran kalmıştım.

Şimdi insanlarına hayran oldum ve bu başarının altında o güzel insanların olduğuna inandım.

Amasya ile ilgili yıllar önceki yaşadığım ve hala geçerli olan izlenimlerimi ve güzel insanları ile ilgili düşüncelerimi aktaracağım yazıda buluşmak üzere…

AMASYA 2

Amasya izlenimleri yazım, kalbi Bafra için atan Bafralılar ve Belediye yönetimi için.

Kibirleri müsaade etmeyebilir ama biz yine de şansımızı deneyip, Bafra Belediye Başkanına ve müdürlerine bir Amasya gezisi tavsiye ediyoruz.

Bafra Belediye Başkanı Zihni Şahin, alsın yanına müdürlerini ve amirlerini bir hafta sonunu Amasya’da geçirsin.

Dağılsınlar, adım adım gezsinler Amasya’yı…

Başının da, sonunun da ne kadar temiz, düzenli, sakin ve huzur verici olduğunu görsünler...

Amasya’da önceliğin insan olduğuna, şahit olsunlar,

Yeşil alanların betona çevrildiği değil,

Her bir karışın yeşile boyandığı bir Amasya görsünler…

Aman ha, yoldan falan yürüyüp, Bafralı olduklarını da belli etmesinler.

                                               

                                                     ***

Amasya’dayız…

Etrafı dağlarla bir tas gibi çevrili Amasya’da güneş batmak üzere, 

Son ışıkları Yeşilırmak üzerinde raksediyor. Fotoğraf sanatçılarının çok sevdiği o ters ışık saati.

Ziya Paşa Bulvarı’nın başındayız. Biraz sonra Yeşilırmak boyunca küçük bir gezintiye çıkacağız.

Amasya’da aranıyorum...

NERDESİN EY ÇÖP

Ne varsa… Güzellikler, çirkinler…

Gün boyu on binlerce insanın üzerinden geçtiği Ziya Paşa Caddesi’nde çöp arıyorum.

Neredesin ey çöp! 

Tertemiz Amasya’ya adım attık.

ÖNCELİK YAYALARIN

Adım attığımız yerde de “öncelik yayalarındır” yazıyor.

Amasya’da öncelik yayalara ait.

Öylesine bir tabela değil. 

Gerçek.

Yaya geçitlerinden adımınızı yola attığınızda otomobiller duruyor. 

Buna defalarca şahit olduk.

Şehirler arası transit karayolu olan Atatürk Caddesi’nde de durum aynı. 

Denedik, durmayan araçlar kuralı bilmeyen yabancı plakalı araçlardı.

BİSİKLET YOLU

Irmak Boyunca ilerliyoruz. 

Bir gariplik var yol mavi bir çizgi ile ikiye bölünmüş ve yayaların tarafı bom boş.

Bütün araçlar yolun solundan gidiyor. Araçları sağlamak yok, bir iki istisna dışında (yabancı plaka veya polis) park eden de yok.

Kısa sürede yolun neden bölündüğü ve boş olduğu anlaşıldı. 

Bisiklet yolu olarak ayırmışlar. Öyle bölmeye falan da gerek görmemişler. Bir çizgi yetmiş. 

DURAKTAN BAŞKA ASLA

Bundan 10 sene önce yol kenarında dolmuşa dur işareti yaptım.

Dolmuş durmadı, geçti gitti,

Ötekine dur işareti yaptım, o  da gitti… İçi de boştu.

Öteki bana eli ile bir yer işareti yaptı ama tam da anlamadım.

Sordum, bu dolmuşlar niye durmuyor diye.

Bizim burası gibi değilmiş orada…

Dolmuşçu sadece dolmuş durağında yolcu alır ve indirirmiş.

Amasya’da dolmuşta giderken, beni şurada burada hatta müsait bir yerde indirir misiniz de demeyin.

Tek müsait yer dolmuş durağı…

Ne bileyim..

Bizim burada nerede istersen orada dururlar.

Müsait bir yerde desen de yolun ortasında dururlar.

Arkadan korna çalana da bozuk atarlar.

İŞPORTA YASAK

Amasya’da canı sıkılan, aç kalan, yolunu bulamayan toptancıdan bir kutu çorap alayım da elimde çorap satayım diyemez.

Akşam kardeşim ile Amasya’yı konuşuyoruz.

Bir tanesi çorapları ceketinin altına sokmuş, etrafı kolaçan ederek dolaşıyor ve sessizce çorap diyormuş. Amcaya şaşıran kardeşim, “Amca niye sessiz konuşuyorsun” demiş.

Ne desin! Yasak…

Amasya’da ipini koparan yollarda işportacılık, seyyar satıcılık yapamaz.

SEYYAR VAR MIYDI?

Seyyar mı dedim?

Amasya’da en az göreceğin şey seyyarlardır.

Hatta var mıydı, neredeydi diye düşünüyorum şu an.

Vardır uzak köşelerinde bir yerde.

Ya Bafra!

Seyyar cenneti Bafra.

Bizimkilerin de adı seyyar gerçi...

Seyyardan çok yürüyebilen açık işyerleri...

Seyyarcılık ile ilgili yaşadığım bir anımı yazayım.

O zamanlar esnafım. Amasya İstasyon Mahallesinde bir çadır fuarındayız. Havalar kötü gitti ve çadır yıkıldı. 

İş de yapamadık. Günlerden cumartesi, para lazım.

Sattığımız ürünlerin arasında şemsiye de var.

Kardeşim çıkardı şemsiyeleri yolun kenarında satmaya başladı.

10 dakika sürmedi belediye zabıta arabası bitti dibimizde.

Burada veya başka bir yerde şemsiye satamazsınız.

Alttan girdik, üstten çıktık, para yok, açız vs.

Zabıta insafa geldi.

Yakında bir pazar var. Bugün de pazar açık, pazar başkanına rica edelim dedi.

Gittik aynı şeyleri de ona anlattık.

İnsaflı pazarcı bizi pazarına aldı.

Taaa pazarın en dibine.

Meğersem o zamanlar Amasya pazarına başka şehirlerden başka pazarcılar da gelemezmiş.

Amasya’da seyyarcılık olmadığı gibi, elinde tepsi ile simit satanları da görmek zor veya yok.

Simitler sadece arabalarda satılıyor.

O arabaların üzerlerinde de gerekli resmi belgeler ve sağlık belgeleri var.

Amasya’nın polisi de güzelleşmiş…

Oteldeyiz, lobide sohbet…

Bir polis ile yaşlı bir amca içeri girdi.

Amca yolda kalmış, yatacak yeri de parası da yokmuş.

Otel sahibinden rica etti polis memuru.

Pek tabiki otelci de buyur etti.

KORNA SESİ

Korna sesi var mıydı yok muydu diye düşünüyorum…

Vardır mutlaka bir yerlerde ama benim kulağımı tırmalayan bir korna sesi hatırlamıyorum.

Bu kadar güzel bir şehirde insanların bir birine korna ile selam vereceğini sanmıyorum.

Amasya’yı bir iki satıra sığdırdığım ve güzel anlatamadığım için Amasyalılardan özür diliyorum.

Amasya’da bir psikopat simit yüzünden müdür dövmeye gitmiş midir

Amasya’da bir sosyopat. kimse kıpırdamasın diyerek iki cana kıymış mıdır

Amasya’da park kavgası yüzünde insanlar öldürülmüş müdür

Amasya’nın anlı şanlı mafya babası var mıdır

Amasya’nın park ve bahçeleri kendini gayrımeşru olarak tanıtanlar tarafından mı işletiliyordur?

Ziya Paşa Bulvarı

Hazarenlar Sok

Hazeranlar köprüsü

Madenüs köprüsü

Elmasiye Caddesi

Sanmayın ki, dağına, taşına yeşiline, ırmağına hayran oldum…

Amasya’da benim dikkatimi celbeden o bildik güzellikler değil.

Görsünler de Facebook’ta okulun bahçesine okul yapılmasını savunan meclis üyeleri utansın

Cumhuriyetin bahçlesine okul yapılmasına sebep olan meclis üyesi utansın