Yine bir etkinlik eleştirisi yapmak mecburiyetindeyim.
Bu eleştiriyi yapmazsam, yaptıklarını doğru sanacaklar hatta kötü örnek olup başka konserlerin çıtasını da düşürecekler.
Geçtiğimiz akşam BAKAV`IN Yaza Merhaba konseri vardı. Hiçbir etkinliğe geç gitme huyum yoktur ancak bu kez zaruri olarak biraz geç gittim. Salon tıka basa doluydu. Önlerde boş yer olması mümkün değil, olsa da oturmam. Kimseyi rahatsız etmeden arka 2. sıradaki koltuğa sindim. Yazıyı çok uzatmayacağım çünkü bugüne kadar bu tür çok yazı yazdım. En sonuncusunu da Osman Ergen`in organize ettiği Kardeş Korolar sonrası yazmıştım. Baştan söyleyeyim, sahneden olan bitene diyecek bir sözüm yok. Çünkü anlamam, anlamam da gerekmiyor. Ortalama bir seyirci olarak diyeceğim, sanatçıların sesini çok iyi alamadık. Uzun bir süredir çalışılmış, emek harcanmış... İyi ki varlar, var olsunlar. Eleştirim sahnenin gerisine... Hayatımda terk ettiğim etkinlik çok azdır. Beğenmesem de beklerim. Ortada bir emek var. Ancak bu konseri sanıyorum ilk yarım saatte terk ettim. Neden mi? Cevabı çok basit ve anlaşılır. Ben konseri ne dinleyebildim ne de izleyebildim. Konser sanki salondaki izleyiciler için tertip edilmemiş, TRT`de yayımlanmak için yani başka izleyiciler için hazırlanmış ve biz de kalabalık oluşturmak ve alkış yapmak için oradaydık.
Konser salonuna, Türk Sanat Müziğine yakışmayacak bir abartı hakimdi. Işıklar, renkler, sazların yüksek sesi ve hareketlilik vs. Para saçılmış, ışık olmuş, renk olmuş, ses olmuş, kıpırtı olmuş... Huzur içinde bir parça dahi dinleyemedik. Öyle abartılı hatta gereksiz bir ışık sistemi vardı ki, izlemek ne mümkün... Işık sistemi, abartısı ile söyleyeyim Maksimi aratmadı. Yana ve tavana vuran, sürekli renk değiştiren, yerinde duramayan ışıklar konseri izlenmez hale getirdi. Sanatçıların sesleri, saz takımının yüksek sesleri arasında ezildi.
Bir de bunların üstüne; Salona geç girip ortalara kadar gelip yer arayanlar, Sıkılıp gidenler, ihtiyaç molasına çıkanlar... Her anı kaydeden, durduramadığımız muhabirimiz Bütün bu dağılmışlık sonrası görmezden gelemediğimiz cimi cip.
Özetle; Bir temaşa ki; Gözleri kamaştıracak kadar şaşalı, Bir o kadar da karmaşalı... Herkesin vaktinde geldiği, Kapıların kapandığı, Girmelerin, çıkmaların, ortada dolanmaların olmadığı, Muhabirlerin, fotoğrafçıların karınca gibi dolanmadığı, Işıkların gözlerimizi kamaştırmadığı, Abartılı seslerin kulağımızı tırmalamadığı, Konuşmaların kısa kesildiği hatta hiç olmadığı, Çiçeklerin en son verildiği, fotoğrafların en son çekildiği, alkışların bol olduğu Konserlerde buluşmak umuduyla. Ali İhsan Başaloğlu
Bafranın haberi, bafra
